سمبکالاه

شعر هایی ازاستاد میر یوسفی

کسی گر نداند که قدرت چراست /  چو فرشی به تالار خانان سراست

گفتم که خودم شکسته ام از بت تر /  انداخته ام خودم زدنیا بر فر

گفتش که شکستگی نه اینست ای خام /  آنگاه شکسته ای که ام را پرپر

*****                                   

چوققنوس باید پراتش زدن  /  وفتنه برامیال دوشش زدن

بباید که مردن به زخم عدو  /  نمک چندازروبه زخمش زدن

نه عاشق همه راه رفتن بود  /  که ماندن بود بوسه جایش زدن

*****                                

نصف عمرباشی خماروگرم خواب  /  نصف نصفش هم که باشی درسراب

نصف بعدی را که نصف ان بری  /  برخوراک اب وشهوت میبری

نصف اخرهم که بادنیا وبی اوسرکنی  /  پس چه می ماندبه یادوشکراللهت کنی

 *****

عشق باشد یک نفس آه علی / یا صدای گریه در چاه علی

عشق مفهوم حدیث انبیاست / جای احمد خفتن شیر خداست

عشق فرمان است و جان فرمان براست / فتح خیبر عشق بر پیغمبر است

عشق باشد کربلا یعنی حسین / صبر هر غم خدا یعنی حسین

عشق عباس است در نام آوری / تشنه لب از شط چرا جام آوری

عشق سجاد است افتاده به تب / تا بپا خیزد بیافتد اذن رب

عشق باشد گریه خیرانساء / در سراپرده برای مرتضی

عشق باشد گریه هم مرتضی است / بهر زهرا وقت افتادن زپاست

عشق مکتوب حسین در نینواست / کی پسر یار حسین یاد خداست

عشق فریاد است در روز جزاست / کی گناه اصغرم بودش چه ها